Tuesday, July 19, 2011

        മരുഭുമിയിലെ ചുടുകാറ്റില്‍ ഉള്ളിലെ ചെറു തണുപ്പുപോലും
       തിളച്ചു മറയുന്നു .... ഉള്ളിലെ മണല്‍ തരികള്‍ വെന്തുരുകുന്നു
       ദൂരെ കാണുന്നു, മരുപ്പച്ചയോ അതോ വെറുതെ തോന്നുന്ന പ്രതീക്ഷയോ  
       എങ്ങോട്ടീ യാത്ര ചുറ്റും മണല്‍കടല്‍...
       എങ്ങിനെ നീന്തി കടക്കും ഈ കടല്‍ ...
       കൈകള്‍ തുഴയുന്നു 
       കാലുകള്‍ ഇടറുന്നു 
       ഞാന്‍ മാത്രമോ  അല്ല എനിക്ക് മുമ്പേ നീന്തി പോയവര്‍ 
       അവരിവിടെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു പോയ മഞ്ഞുതുള്ളികള്‍.
       ഞാനാ മഞ്ഞുതുള്ളി കൈകളില്‍ കോരിയെടുത്തു  പക്ഷെ കൈകളില്‍ കണ്ണീരായ് താഴേക്ക്
       ആ കണ്ണീര്‍ ചൂടുള്ള മണല്‍ തരികളെ .....................
       വീണ്ടും ചൂടുള്ളുതാക്കി
       ഇനി ഒരുനാള്‍ ഈ മണല്‍ തരികള്‍ 
       ഉറപ്പുള്ള പാറകളായ് മാറും
       നീന്താന്‍ പോലുമാകാതെ തളര്‍ന്ന് മരവിച്ച് 
       ഞാനും ഒരുനാള്‍ ഉറപ്പുള്ള പാറയായ് മാറുന്നുവെങ്കില്‍ 
       നിന്നിലെ അരുവികള്‍ എന്റെമേല്‍ ഒഴുകണം