Monday, April 18, 2011

വേര്‍പാടിന്റെ മഴ ...

"ഞങ്ങള്‍ ഇന്ന് രാത്രി പോവുകയാ .....ആദിലും അജ്മലും പ്രവാസത്തിലെ എന്റെ ചെറിയ കൂട്ടുകാര്‍ .മുമ്പേ അറിഞ്ഞിരുന്നു പോവുകയാണെന്ന് അവരത് പറഞ്ഞപ്പോ എന്തോ ...ഒരു .അവരുടെ ഒപ്പം കളിക്കുമ്പോഴും സംസാരിക്കുമ്പോഴും ഞാനെന്റെ ബാല്യകാലത്തേക്ക് തിരിച്ചു പോകുകയായിരുന്നു ,അവര്‍ മിടായിക്ക് വേണ്ടി പിണങ്ങുമ്പോഴും കുറുമ്പ് കാട്ടുമ്പോഴും എന്റെ വീട്ടിലെ കുട്ടികളെ പോലെ യാണ് എനിക്ക് തോന്നിയിരുന്നത്,പ്രവാസത്തിന്റെ വേര്‍പാടിന് കുറച്ചെങ്കിലും ആശ്വാസം കിട്ടിയിരുന്നത് അവരുടെ ചിരിയിലൂടെ ആയിരുന്നു.എന്തിനോ വേണ്ടി വിദൂരത്തിലേക്ക് നീന്തുമ്പോഴും എന്തിന്റെയോ പ്രേരണയാല്‍ പിന്നിലേക്ക്‌ വീണ്ടും തിരിച്ചു നീന്തുന്നു,ഒരു പക്ഷെ തളര്‍ന്നതായിരിക്കാം അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു തിരിച്ചു പോക്ക് അനിവാര്യമായി തീര്‍ന്നതാകാം...ഒരിക്കല്‍ ഞാനും തിരിച്ചു നീന്തേണ്ടിവരും,ചിറകറ്റ പറവകളെ പോലെ. ഇനി തിരിച്ചു വരില്ല എന്നുള്ള സത്യം ആ കുട്ടികള്‍ക്ക് അറിയില്ല എന്നതുപോലെ തന്നെ,എനിക്കും അറിയില്ല ഞാനെന്നു തിരിച്ചു നീന്തെണ്ടി വരും എന്ന്. വേര്‍പാടിന്റെ മഴ മനസ്സില്‍  ഉണ്ടെങ്കിലും, സ്വൊന്തം മണ്ണിലേക്ക് തന്നെയാണ് ആ കുട്ടികള്‍ പോയത് ,അവര്‍ വളരട്ടെ കേരള സംസ്കാരത്തില്‍ .......അവര്‍ മണ്ണിന്റെ മണമറിയട്ടെ......