Monday, January 24, 2011

കാലമെന്ന ചക്രം

ആരോ ഒരാള്‍ തിരിക്കുന്നു 
കാലമെന്ന ചക്രം തിരിക്കുന്നു 
വിശപ്പിന്റെ തീനാളങ്ങളാല്‍ 
കുഞ്ഞു പൈതങ്ങള്‍ കരയുമ്പോഴും  
കുഞ്ഞു പെങ്ങമ്മാരുടെ മാനം  
തെരുവില്‍ ഒഴുകുമ്പോഴും  
ചക്രം തിരിയുകയാണ്  
മതം അന്ധനായി മാറി  
തമ്മില്‍ വെട്ടിമുറിക്കുമ്പോഴും  
ദാരിദ്ര്യം അലസതയിലെക്കും  
അലസത ആത്മഹത്യയിലേക്കും   
വഴിമാറുമ്പോഴും ........
കാലചക്രം തിരിയുകയാണ് 
ആരോ ഒരാള്‍ തിരിക്കുകയാണ് 
നിശബ്ദനായ് ........
നിസംഗതനായ്........