വെറുതെയിരിക്കുമ്പോള് നേരമ്പോക്കിനാലെനിക്ക്
തോന്നിയെന് കരള് പിളര്ക്കുവാന് ......
കുത്തിയമര്ത്തി പിളര്ന്ന നേരം
ചോരക്കു കറുപ്പ് നിറം ...
വൈകല്യങ്ങളുടെ
നൂല്കുത്തുകള് ....
സ്വാര്ത്ഥതയുടെ തുടിപ്പുകള്
അമര്ഷത്തിന്റെ ഞരമ്പ്
പാലങ്ങള്.......
കൊട്ടിയടച്ചു ഞാന് കരളിന്
വാതില് തുന്നി ചേര്ത്തുഞാന്
കരളിന് തോല്തുണി ......
എങ്കിലും നൂല്പഴുതിലൂടെ
ഒലിക്കുന്ന ചോരക്കു ചുവപ്പ് നിറം ..
ഉള്ളില് കറുപ്പായ
ചുവപ്പ് നിറം ....
