അവള് ചോദിച്ചു "ഞാനെങ്ങിനെയാണ്"......
നീ നിശയുടെ നിശബ്ദതയില്
ഊറി ചിരിക്കുന്ന
നിലാവാണ്
എന്റെ മുഖം ......
അലമുറയിടുന്ന
കടലിലെവിടെയോ
കാണുന്ന സായംസന്ധ്യയെ
പോലെയാണ്.....
എന്റെ പുഞ്ചിരി
അവള് വീണ്ടും ചോദിച്ചു
തിങ്ങി നിറഞ്ഞ വനങ്ങള്ക്കിടയിലൂടെ
മഴയിലെ സംഗീതത്തില്
നൃത്തം വെക്കുന്ന
നീര് ചോലകളുടെ
ശബ്ദ മാധുര്യം
പോലെയാണ് ..
No comments:
Post a Comment